Veldwerk

De camera val waar ik het de vorige keer over had heeft leuke filmpjes opgeleverd! Er zijn vossen, wilde zwijnen (heel veel!), honden, zwarte gieren en wolven (!!) op te zien. Ik dacht eerst dat de wolven honden waren omdat ze erg rank zijn. Bij een wolf verwacht ik een breed geschouderd robuust beest. Dit waren twee ielige jonge wolven. Desalniettemin heel leuk!

Deze week is mijn derde veldwerk week. Voordat ik enig veldwerk had gedaan verwachtte ik dat ik het in kaart brengen van de omgeving de eerste dag leuk zou vinden, maar daarna niet meer. Ik verwachtte dat ik het saai zou vinden en er te lui voor zou zijn. Ik verheugde me dan ook vooral op het gedragsonderzoek. Nu heb ik vorige week voor het eerst gedragsonderzoek gedaan, wat ik dodelijk saai vond. Het in kaart brengen van de omgeving echter vind ik heel erg leuk! Ik ga met mijn rugzak (water, sporttape, gif uitzuig set, aantekeningen boek, camera, zoom lens, mp3 speler) en gps op stap en loop alle paden af. Auto paden (die er nauwelijks zijn), grotere paden en koeien paden volg ik en sla ik op in de GPS zodat we dat op een kaart kunnen zetten en later kunnen zien welke routes de paarden gebruiken.

Vandaag heb ik een super mooie wandeling gemaakt (want dat zijn het voor mij), eerst een stuk de rivier gevolgd, een route die ik al eens eerder gedeeltelijk heb gelopen. Daarna een berg op, vanaf de top had ik een prachtig uitzicht! Daarna weer naar beneden een koeien pad volgend, wat soms lastig is omdat er veel struiken/ bomen met dorens zijn. De koeien lopen daar onderdoor maar voor mij is het wat lastiger, zo is 1 shirt van mij ook al vol gaten gekomen.

Zoals ik al schreef ben ik vorige week begonnen met het gedragsonderzoek. Dit verliep niet zo soepel als ik had verwacht. Ik dacht (naïef?) de paarden gewoon te bekijken en alles wat ze deden op te schrijven, dit bleek niet echt haalbaar. Er zijn 8 paarden die bijna constant wel iets doen, het is lastig om ze bij te houden, en ik krijg chaotische data waar ik niet echt iets mee kan. Nu dus even onderzoeken hoe ik het wel kan doen. Waarschijnlijk ga ik nu elke 5 minuten opschrijven welk paard wat doet en waar. Kijken of dat beter gaat!

Er was mij een auto beloofd waarmee ik onafhankelijk naar Sbor kon gaan en zo mijn onderzoek kon doen. Een maand later is er nog steeds geen auto. Er wordt veel beloofd maar er wordt niets gedaan en er gebeurd dan ook niets. Dit is erg frustrerend voor mij, want nu moet ik elke keer door anderen gebracht en opgehaald worden, maar dat kan alleen wanneer er anderen beschikbaar zijn. Dus soms kan ik maar een dag naar Sbor of de andere keer moet ik drie dagen anders kan überhaupt niet naar Sbor. Ik begin er elke dag over en zet er veel druk achter, want ik wil gewoon mijn eigen gang kunnen gaan. Nu is me verteld dat we donderdag de auto overschrijven in Haskovo, en dan kan ik hem dus gebruiken.. Afwachten dus!

Als ik in Sbor ben verblijf ik in de caravan die er staat. Ze proberen er elke nacht iemand (vrijwilligers) te hebben om de beesten in de gaten te houden. In het begin was ik er met Hristo en Desi (zijn vriendin) en vrijwilligers, maar de laatste 3 weken was ik alleen in Sbor. Er is geen telefoon bereik en geen mensen (als het goed is) in de buurt. Echt lekker slapen doe ik dan ook niet. Ik denk vaak iets te horen (mens, wolf?) en schrik vaak wakker. Uiteraard is er dan niets, op een vogel of een koe na. Woensdag komt er als het goed is wel een vrijwilliger die drie weken blijft, dus dan zit ik in ieder geval niet alleen! Moden, de herder van de Konik kudde, komt wel elke dag langs. Hij heeft ook zijn koeien in de omgeving lopen en brengt die elke avond naar de omheining toe. Zo zijn de koeien veiliger en zijn de waak honden (formaatje kalf) bij de caravan. De honden zijn erg waaks maar ook erg lief. De honden geven me wel een veilig gevoel, al zullen ze niet zo snel iemand aanvallen ze kunnen behoorlijk imponerend blaffen en grommen als ze je niet kennen.

In Madzharovo heb ik en mountain bike waarmee ik naar het vulture/ visitors centre fiets, waar (snel) draadloos internet is. Ook gebruik ik de fiets om naar Tim te gaan om paard te rijden. Zoals je al verwacht is het hier niet zo vlak als in Nederland, en de rit terug naar Madzharovo is dan ook behoorlijk uitputtend! En ik ben ook niet zo een held met mountain bikes.. Vind ze vooral onpraktisch. :p

Wat enigszins grappig is, is dat de Bulgaren denken dat Nederland helemaal vlak is. Als in geen heuvels, helemaal niets. Ze zijn echt verbaasd als ik ze vertel dat we ook heuvels hebben en het niet compleet vlak is.

Het paardrijden hier is minder leuk dan in Nederland. De omgeving is geweldig uiteraard, maar de paden zijn erg rotsig waardoor je bijna alleen kunt stappen en veel moet opletten. Van de week wel een leuke rit gemaakt. Een stuk langs de rivier gereden tot ik bij een hek kwam, toen de rivier overgestoken (leuk!) en via de andere kant van de rivier, langs Madzharovo op terug gereden.

Gister heb ik Tim geholpen met het ophalen van twee veulens in Malko Popovo (?). Ik ging er ter paard naar toe en Tim met zijn motor. Ik moest een flinke berg over en deed er twee uur over. In Malko Popovo aangekomen heb ik Suzy een uurtje rust gegeven en daarna geprobeerd één van de veulens aan een touw naast Suzy als handpaard mee te nemen. Helaas vond Suzy dit niet zo geslaagd (die probeerde het veulen te trappen en bijten) en moest Tim het hele stuk naast het veulen mee terug lopen. Het veulen was niet gewend om aan een touw te lopen en ging er, vooral in het begin, flink tegenin. Het andere veulen liep los, en volgde de andere twee toch wel. Uiteindelijk hebben we er ruim 5 uur over gedaan, een flinke onderneming dus!